Na mañá de onte, ás doce do mediodía, presentouse na Biblioteca Ánxel Casal de Compostela o volume colectivo Rosalía na cobiza do lonxe, monográfico arredor da vida e obra da nosa poeta fundacional que veu luz nos Cadernos Ramón Piñeiro do centro homónimo.
Con tal motivo, tomaron a palabra dous dos coordinadores do libro (os ensaístas e profesores Luís Cochón Touriño e mais Luís Alonso Girgado, quen xunto con Lorena Domínguez Mallo foron os responsables da súa edición), Manuel González González, director do Centro Ramón Piñeiro que acolle a publicación, e mais o Secretario Xeral de Política Lingüística Valentín García Gómez, que presidiu a mesa.
Tiven a fortuna de acompañar estes vellos amigos en calidade de colaborador deste estupendo libro colectivo, no que, como explicaron con ben tanto Alonso Girgado coma Cochón Touriño, se reúnen unha ducia de traballos inéditos sobre Rosalía e o seu mundo, social e literario, o mesmo que evocou emotivamente González González e lembrou co gallo do seu sesquicentenario García Gómez.
Os que se animen co libro, atoparán nel, precedidos dun fermosísimo texto cunqueiriano sobre Rosalía, traballos de Ana Acuña poñendo en relación os versos da cantora cos de Pintos a propósito do tema da orfandade; unha visión de confluencias e lecturas paralelas entre José Ángel Valente, Edmond Jabès e mais a escritora da man de Carmen Blanco; a procura das pegadas rosalianas en Novoneyra analizada por Luís Cochón; as influencias de Rosalía detectables en Emilio Pita presentadas por José Ángel García López; unha revisión da “Negra sombra” e as súas implicacións realizada por Pilar García Negro e outra visión complementaria do mesmo tema asinada por Anxo González Fernández; un estudo verbo da pragmática do poema e o seu simbolismo aplicado a En las orillas del Sar por Arcadio López Casanova; unha completa panorámica do tempo vigués dos Murguía Castro servida por Xurxo Martínez González; un repaso á cuestión da imaxe física do home nos textos de Rosalía que achega Marina Mayoral; unha detallada análise dos paratextos dos Cantares gallegos, contribución de Manuel Rodríguez Alonso; unha nota sobre a consideración de Rosalía en Borges de Claudio Rodríguez Fer e dous apuntamentos sobre a universalidade e a categoría de clásica no tratamento da saudade encarnada obra de Andrés Torres Queiruga.
Da miña parte, convidóuseme a sumarme a este magnífico elenco de profesores, investigadores, poetas, narradores, filósofos e teólogos e quixen facelo vencellando as figuras de Rosalía e Díaz Castro nun traballo titulado, xustamente, “Presenza de Rosalía na obra de Xosé María Díaz Castro”, encargado, por certo, antes de que ninguén soubese que a RAG ía distinguilo no 2014, por máis que o volume vexa luz agora, meses máis tarde da redacción e entrega desta colaboración.
Neste ano —e nesta semana— tan simbolicamente marcados no recordo da figura da escritora, coido que merece salientarse este Rosalía na cobiza do lonxe e parabenizar tanto os coordinadores coma todos os participantes e aqueles que, institucionalmente ou doutra maneira, fixeron posible que honrásemos a poeta.
Criticalia 