Letras musicais

Os mellores sons chegan ás nosas letras. Nos últimos meses foron varios os discos que apareceron no mercado nos que se musican textos galegos, en moitos casos de orixe literaria. Hoxe préstame dar razón aquí de tres deles, de procedencias ben diversas e estilos musicais dispares, mais todos coincidentes na aposta pola nosa lingua e, particularmente, a súa koiné poética como principal razón de ser.

O primeiro destes traballos leva por título Dende a beira do Masma e recolle trece temas nos que Xan Carballal, director da Escola Municipal de Música O Pallarego, pon melodía a temas de Antonio Noriega Varela, Manuel Leiras Pulpeiro, Álvaro Cunqueiro e Xosé Díaz Jácome.

As voces de Xulia Nogueira e Sabela Carballal acompañan o acordeón, a arpa, a zanfona, a guitarra, o clarinete, o violín, a viola, o chelo e as percusións para que os versos de Do ermo, Cantares gallegos ou Herba aquí e acolá cobren vida musical, confirmando, máis unha vez, a indubidable sonoridade da lírica mindoniense, que aquí corporeíza mercé á Fundación TIC lucense, dependente da Deputación Provincial.

Non menos interesante é a seguinte das propostas, neste caso chegada dende a cidade departamental e titulada Apelón. Quen a asina é un experimentado cantautor, cunha sólida traxectoria ás costas: Roger de Flor, unha das voces máis orixinais e independentes do actual panorama.

En Apelón, disco editado por Feiticeira Producións, inclúense tres temas galegos: “Estoupará”, “Ferrol Vello” e mais “Na ialma zoaba o vento”. Xunto a eles, outras cancións non menos literarias, como “Spring”, versión dun poema do gran poeta inglés William Blake. Mais a pluralidade de rexistros deste traballo é tamén perceptible na inserción de temas en castelán e italiano e, sobre todo, na variedade de estéticas ensaiadas, que integran por igual o rock, o pop ou os acenos country, entre outros.

Por último, o dúo 2naFronteira dá a luz Sons de Nós, a súa particular homenaxe á revista Nós e as Irmandades da Fala, das que este ano celebramos o centenario. Trece temas editados por Inquedanzas Sonoras nos que a felicísima voz de Carmen Penim se acompaña das virtuosas mans de Maurizio Polsinelli para recrear atmosferas de harmonio, piano e shruti box engalanadas de guitarras, violíns, violas de teclas, zanfonas, contrabaixos, baterías e percusións varias.

Sons de Nós dá a Euterpe o verso requintado de Eduardo Blanco Amor, o testemuñal de Xosé Velo, as liricidades de Fermín Bouza Brey, o dicir primeiro de Ricardo Carballo Calero, a voz inxel de Francisca Herrera Garrido, a arquitectura florida de Ramón Otero Pedrayo e o enxebrismo de Francisco Luis Bernárdez, compoñendo todos un retábulo sonoro de indubidable atractivo.

Non hai escusa, por tanto, para non se deleitar con Dende a beira do Masma, Apelón e mais Sons de Nós na tranquilidade do fogar, na vertixe do guiar automobilístico, nos minutos de lecer e ambientación laboral ou en calquera outra situación ou contexto. Boa compaña.

[El Ideal Gallego e Diario de Ferrol, 6-3-2016]

Roger de Flor e Os Silvestres

No panorama musical galego Roger de Flor é cantante que sempre se distinguiu pola querenza literaria dos seus temas, ese seu coidar as letras das cancións ás que foi dotando dunha persoal pegada onde o valor da palabra tivo decote principal relevo xunto ás coidadas propostas musicais que o caracterizan.

O que escribo faise bo no seu último traballo, Roger de Flor presenta a: Os Silvestres, producido baixo o selo de Inquedanzas Sonoras e no que se recollen unha ducia de temas ben diversos, tanto no musical coma no textual.

Así, Os Silvestres (a saber: Cabe García, O Marques das Vinhas e Serxio Galego) e Roger de Flor propoñen aquí unha aventura musical que non desbota de atrevidas mesturas nas que o country, o rock, o blues ou os ritmos brasileiros amalgaman coa canción máis melódica e intimista, compoñendo un vitral sonoro de harmonías polimorfas que van irisando dunha a outra canción e que fan do disco unha moi agradable caixa de sorpresas.

En diálogo fértil con tales ritmos andan as letras que as acompañan, abalantes entre o anecdótico e narrativo, entre o autorreferencial e o celebratorio, mais sempre desenfadadas e cun evidente pouso de positividade que axuda a nos reconciliar cos mundos evocados.

Calquera deste doce temas de Roger de Flor presenta a: Os Silvestres convencerá pola súa vibrante vitalidade, mais se tivese que significar algún petisco para ir facendo boca non deixaría de recomendar ese reivindicativo á par que moi divertido “Non penso volver ver a televisión” (con memorable letra de R. Arias e do ensaísta e xornalista Nicolás Vidal) e mais “Ilealé”, portugalega melodía do Marques das Vinhas redonda na súa concreción.

Un antídoto perfecto contra a tristura e a indignación que inza por toda parte é este cd que se completa con estupendas fotos de Jorge Meis, Isabel Arias e Eduardo Castro Bal (este último responsable tamén do atractivo deseño gráfico) e as letras de todas as cancións deste festival de ledicias. Para os máis atrevidos que queiran ir facendo prácticas, deixo baixo estas liñas un inmellorable comezo.