Ferruxes literarias

Autores hai tan esquecidos no fondo do baúl da memoria que semellan enterrados baixo sete chaves de olvido. Por iso sorprende, e mesmo marabilla, que alguén se decida, xenerosamente, a rescatalos desa condena ao ostracismo do recordo no que parecen durmir eternamente.

Dáme por pensar tal ao ver, con gozo, como as meritorias Edicións do Cerne —histórico selo de noso hoxe felizmente recuperado polas xentes da non menos emblemática Libraría Couceiro de Santiago— reeditaron hai uns meses Ferruxe, a que fora a primeira novela publicada polo ferrolán Aurelio Ribalta (1864-1940) e, tamén si, unha das primeiras editadas integramente en galego en formato libro, pois a súa aparición remóntase nada máis e nada menos que ao recuado xoves do primeiro de febreiro de 1894, como reza no seu colofón.

Case cento vinte anos despois, por tanto, ponse en circulación un facsímile desta novela curta que, en esencia, non é senón un retrato social do seu tempo no que o protagonismo feminino adquire principalísimo relevo.

En efecto, as dúas personaxes centrais, Petra e Mercedes, tía e sobriña respectivamente, vense empurradas a sobrevivir como costureiras logo de, por diferentes causas, perderen os seus esposos. A dura vida de viúvas, a soidade insolidaria á que a veciñanza as obriga e a dignidade coa que ambas aturan a súa miseria e pesares fan destas mulleres seres heroicos, que se superan no grisallo día a día no que viven inmersas.

Publicada no seu momento cun traballado gravado de Urbano González adornando a cuberta que volve reproducirse para esta edición, Ferruxe —que alude no título ao carácter inflexible e resistente dunha das protagonistas— constitúe unha valiosa recuperación que trae de novo á luz un dos textos en prosa pioneiros da novelística galega moderna e, asemade, volve pór de actualidade o nome dun narrador, poeta e ensaísta fundamental da nosa escrita de Entre Secúlos, Aurelio Ribalta e Copete. Así pois, súmase esta reedición a outras achegas aparecidas nestes últimos anos, como a cinematográfica de José Antonio Durán, que rodou sobre del a curtametraxe Galicia en Castela. A España galeguista de Aurelio Ribalta (1990), ou a atención crítica que lle prestou Eulalia Agrelo Costas ao editar a súa Obra narrativa en galego (2000), polo que o presente facsímile de Ferruxe contribúe a facer renacer o interese pola súa figura, extremo este polo que cómpre, abofé, aledarse.

Na cerna editora

Dende hai uns meses, e para fortuna de todas e todos, un selo histórico como Edicións do Cerne volve a facer uso do prelo.

Fundada hai agora máis de trinta anos —en 1979, para ser máis exactos— a vella Do Cerne, capitaneada no seu día polo benemérito Luís Mariño, vive agora unha nova xeira da man do libreiro compostelán Xesús Couceiro, integrante tamén do equipo fundador.

Nestes meses pasados cobraron nova vida da man de Do Cerne La cocina práctica de Picadillo, La casa de la Troya de Pérez Lugín e outra ducia de títulos facsimilados entre os que salientan títulos de Neira de Mosquera, Murguía ou Vaamonde Lores, entre outros.

A última das singulares recuperacións desta casa editorial é o Refraneiro galego que o escritor e profesor Álvaro de las Casas dera a coñecer en 1933. Un opúsculo en dezaseisavo que vira luz no seo daquel memorable grupo de formación coñecido como Ultreya e que fora imprentado no seu día nos tórculos santiagueses de Nós pola man sabia e xenerosa de Ánxel Casal.

En esencia, este Refraneiro galego é o que anuncia; isto é, unha colección de refráns, distribuídos por meses do ano, precedida dun sucinto prefacio que De las Casas dirixe aos labregos exhortándoos a que teñan amor propio e defendan a súa lingua e cultura.

Oportunísimo rescate, por tanto, esta reedición do Refraneiro galego de Álvaro de las Casas, de quen xa se recuperaran non hai tanto outros importantes traballos sobre etnografía e literatura galega de tradición oral, pero que aínda agarda pola actualización e análise fonda de moitos aspectos da súa vida e obra, agora, grazas ao meritorio traballo de Edicións do Cerne, algo menos descoñecidas.