Hai uns meses saudei con agradable sorpresa a publicación de Dessertstorm, o minilibro no que os poemas da catalá Laura Luna e as fotografías do compostelán José María Picón deixaban claro que o seu era un transfundir artístico bidireccional de probado interese.
Pois ben, hoxe quero facerme eco da grata nova de que xa foi publicado Dessertstorm II, obra que continúa as liñas mestras visotextuais que Luna e Picón deixaron xa ben perfiladas na primeira entrega: exploración sentimental, amatoria e de problemático conflito no poético e captación dos claroscuros, da pel habitada e do contraste obxectual dérmico no fotográfico.
Luna e Picón convidan a ollar a contraluz, a sentir a hímnica dos corpos vulnerados, na demanda da tenrura que apaxe tanta corga vencida, tanto esterno cangado, tanto lombo percorrido nun cendal bélico de psique acurralada que se revolta ante a imposición das bandeiras.
Brevemente prologado por Fernando M. Cimadevila, con traducións ao catalán dende o castelán pola propia Luna (revisadas por Xavier Cifre Quatresols) e ao galego por David Cortizo, esta nova entrega do proxecto Dessertstorm dá a razón ao que o biógrafo de ambos os autores, Toni Bascoy, di deles no epílogo á obra: que Picón é quen de facer as cousas máis interesantes e epifánicas e que Luna sabe dende nena da importancia de perseguir unicornios e, sobre todo, de contar da súa procura. Tal dispendio de orixinalidade non podía menos que cristalizar nunha treboada desértica tamén inusual á que non pode deixarse de lle botar enriba un ollo, ou dous.
Velaquí a primeira Radiocrítica do 2014, emitida o pasado luns día 20 de xaneiro en Ames Radio (107.2 FM).
Criticalia 