A brincar con Paco Nogueiras

“Quero ser Rosalía de Castro,/ das súas fontes quero beber./ Ou Ferrín, coas súas Magnolias,/ ou Novoneyra e o seu Courel./ Quen me dera ser Curros Enríquez/ e chorar cos Pinos de Pondal,/ as Verbas de María Mariño,/ con Cabanillas un poema cantar./ Falar co Merlín de Cunqueiro./ Ser querido como é Castelao./ Ter Memoria como Neira Vilas/ e con Fole ler xuntos da man./ Cantar catro con Manuel Antonio./ Celso Emilio, na noite voar./ Ver con Dieste os Arquivos do Trasno./ Manuel María e os soños ceibar”.

Quen así canta é Paco Nogueiras nun dos seus temas do libro-cd-dvd Brinca vai!, que chega ao mercado dun selo sempre innovador: Kalandraka.

Brinca vai! non é un disco convencional. É un proxecto literario-musical no que o ludismo e o didactismo se dan a man para recrear todo un mundo de celebracións tradicionais a carón de temas importantes para a vida de noso como a ecoloxía ou a fraternidade universal.

Lonxe, ben lonxe, desas propostas pedagóxicas nas que o rigor dos deseños curriculares base todo o afogan, Nogueiras proponnos unha ducia de temas divertidísimos, musicalmente moi atractivos, que mesturan ritmos ben variados (reggae, rap, tecno, rock, pop, música electrónica, mesmo toques folk e tradicionais) para conseguir atraparnos dende a primeira nota e mergullarnos nun espazo para a ledicia colectiva, a ilusión por vivir e por cantar e brincar.

Por se non abondase, Brinca vai! contou coa inestimable axuda de David Pintor, responsable das magníficas ilustracións que acompañan o libro, e mais o Sr. Sagüillo (José Miguel Sagüillo), quen se responsabilizou da produción do dvd anexo que contén videoclips dos diversos temas do cd.

Todos os temas de Brinca vai!, compostos e arranxados polo propio Nogueira, son un excepcional material para o traballo na aula nunha franxa de idade que, por baixo, é idónea a partir dos seis-sete anos e, por riba, pode moi ben alcanzar os once-doce. Escribo ‘idade idónea’ á mantenta, pois calquera (neno ou adulto, do mundo do ensino ou non) pode achegarse a esta proposta e gozar con ela plenamente, xa que os ritmos son tan variados e contaxiosos que en poucos segundos un ha de se atopar prendido deles.

Brinca vai!, como produto, engade aínda outros extras moi apetecibles: uns textos de presentación de Juana Vázquez Silva e Manuel Cortés; as letras das cancións ilustradas por Pintor; unha entrevista co propio Nogueiras dando conta da orixe e elaboración da obra; consellos do Sr. Sagüillo para realizar novos videoclips sobre os temas e incluso un apartado final explicativo dalgúns “Segredos do Brinca vai!”.

Moi divertido, emocionante e optimista, este Brinca vai! é unha descarga músico-literaria de alta voltaxe, un lóstrego de ledicia polo que deixarse acompañar, porque non se pode renunciar á alegría de vivir, e menos se, como Paco Nogueiras nos lembra, podemos gozala en galego, coas nosas escritoras e escritores, as nosas celebracións e toda a nosa cultura. Aí o é.

 a           

Por fociños, por cacheiras

Este verán tróuxonos aos admiradores da banda deseñada galega unha moi feliz noticia: o regreso dos nosos comiqueiros arredor dun novo proxecto colectivo que se concretou na aparición de Oink!, a revista do Xabarín Club.

Dirixida por Marcos Ferreira Sanmamed, este magazine é unha fantástica iniciativa da que é responsable, en non pequena parte, Kiko da Silva, magnífico ilustrador e didacta desta arte que coordina e participa nun equipo no que figuran os máis sobranceiros ilustradores desta hora: Miguelanxo Prado, Miguel Porto, Fernando Iglesias, Miguel Robledo, Jacobo Fernández, Andrés Meixide, David Pintor, Carlos López, Fran Bueno e Víctor Rivas.

Tras a súa presentación pública a través do número 0 o pasado mes de agosto nas Viñetas desde o Atlántico da Feira do Libro e do Cómic da Coruña, xa está á venda o que é a primeira entrega comercialmente distribuída da revista, un exemplar no que os fieis da nosa bd poderán gozar da volta de referentes emblemáticos dos últimos anos, como o Fiz de Kiko da Silva ou o Tito Longueirón de Pinto & Chinto, xunto a novos personaxes e historias como As Viaxes de Iria de Miguel Robredo, Tulpa e a Bigotuda de Jacobo Fernández ou O Subterrino Verde de Fernando Iglesias, entre outros.

Mais, Oink! non só é unha moi divertida e atractiva revista de bd. O equipo que a dirixe quixo tamén que o público ao que potencialmente —que non en exclusiva— vai dirixida, @s nen@s e moz@s de 6 a 15 anos, puidese aprender o mundo ludicamente, polo que incorporou xa a este primeiro número seccións como “A pasalo bomba!”, “Fedellando”, “Pasatempos”, “Hai alguén aí?”, “Con pegada”, “Andas na onda?”, “Satélite Xabarín” ou “Reportaxe Oink” nas que, a carón de novas de actualidade e historias insólitas do pasado, poden atoparse pasatempos, entrevistas, curiosidades guinness, guías de manualidades, reportaxes sobre as máis diversas temáticas, recomendacións lectoras, musicais e cinematográficas e mesmo a programación televisiva propia.

Moito que ver e que ler dá esta Oink!, que resucita o máis ilusionante espírito doutras empresas grupais dos últimos anos (velaí, poño por caso, a memorable aventura do Golfiño) e que agardamos teña todos os éxitos que se merece, pois nada máis grato ha de haber que poder achegarse cada mes aos quioscos para poder seguir gozando desta marabilla da bd galega á que desexamos longa e farturenta vida.